خلاصه کتاب: همه چیز، سیاهی است و سیاهی… به جایی رسیده‌ای که نه جلوی پایت را، نه پیش رویت را، نه پشت سرت را و نه خودت را می‌بینی. گام پَسینت می‌رسد به پوچی و زمین پشت سرت هم… پر از هیچ… پلی نمانده که خرابش نکرده باشی! آدمی نمانده که پسش نزده باشی! و اینجاست که او می‌آید… هنگامی که من مانده‌ام و خودم و یک کوله‌بار درد و تنهایی! من مانده‌ام و روحی درهم شکسته و روانی از هم پاشیده… و اوست که دم مسیحایی‌اش، مرا زنده می‌کند.مردی از تبار گریگور با گذشته‌ای تاریک…